Modern Systems and Techniques of Livestock Feeding

Zootechnika

II stopnia

obowiązkowy

Tematyka kursu obejmuje szczegółową wiedzę z zakresu żywienia zwierząt gospodarskich, anatomii porównawczej zwierząt gospodarskich w przewodzie pokarmowym, ich funkcji i adaptacji do spożycia określonego rodzaju pasz, wartości odżywczej, jakości, zaleceń i ograniczeń w paszach stosowanych w żywieniu zwierząt gospodarskich, metod ich przetwarzania i nowoczesnych systemów żywienia zwierząt gospodarskich.

Tematyka kursu obejmuje szczegółową wiedzę z zakresu żywienia zwierząt gospodarskich, anatomii porównawczej zwierząt gospodarskich w przewodzie pokarmowym, ich funkcji i adaptacji do spożycia określonego rodzaju pasz, wartości odżywczej, jakości, zaleceń i ograniczeń w paszach stosowanych w żywieniu zwierząt gospodarskich, gospodarskich i przemysłowych metod ich przetwarzania, żywieniowych metod prewencji chorób metabolicznych i zaburzeń funkcjonowania przewodu pokarmowego i wpływu żywienia na jakość produktów pochodzenia zwierzęcego oraz zdrowie i rozród zwierząt. Treści kursu obejmują również zasady nowoczesnych systemów żywienia zwierząt gospodarskich, również ekologicznych, w aspekcie ekonomicznym i ograniczenia negatywnego wpływu produkcji zwierzęcej na środowisko naturalne w wyniku optymalizacji żywienia.

1. ANIMAL NUTRITION. Seventh Edition. P. McDonald. R. A. Edwards. J. F. D. Greenhalgh. C. A. Morgan. L. A. Sinclair. R. G. Wilkinson.

2. Livestock Production and Climate Change. Editied by by P K Malik, R Bhatta, J Takahashi, R Kohn, C S Prasad.

3. Rational Livestock Nutrition in Rural Areas. Edited by B. Król and M. Słupczyńska, Publishing House UPWr.

4. NRC, Nutrient Reqiurements of Swine, National Academy of Science, 1998

5. NRC, Nutrient Reqiurements of Poultry, National Academy of Science, 1994

6. Jarrige R (ed). Ruminant Nutrition. INRA, Paris, 1989

7. NRC. Nutrient Requirements of Beef Cattle., National Academy of Science, 2000

8. NRC. Nutrient Requirements of Dairy Cattle., National Academy of Science, 2001

Po ukończeniu przedmiotu

W zakresie wiedzy

1. Student posiada szczegółową wiedzę z zakresu anatomii porównawczej przewodu pokarmowego różnych gatunków zwierząt gospodarskich, ich funkcji i adaptacji do pobierania określonego rodzaju pasz;definiuje rodzaje pasz, ich wartość pokarmową i gospodarczą oraz wie jakich metod uszlachetniania użyć by poprawić ich wartość pokarmową dla konkretnego gatunku zwierząt gospodarskich;

2. Student zna etiologię chorób metabolicznych i żywieniowe metody ich prewencji oraz zna znaczenie żywienia w rozrodzie zwierząt; zna żywieniowe metody wzbogacania produktów pochodzenia zwierzęcego w pożądane składniki i ograniczania niepożądanych;

3. Student ma gruntowną wiedzę z zakresu zasad współczesnych systemów żywienia zwierząt gospodarskich; zna ekonomiczne czynniki decydujące o kosztach żywienia zwierząt; wie jakie zagrożenia niesie dla środowiska produkcja zwierzęca i zna żywieniowe zabiegi ograniczające negatywny wpływ tej produkcji na środowisko.

W zakresie umiejętności

1. Student potrafi dobrać odpowiednie pasze dla różnych gatunków zwierząt gospodarskich uwzględniając anatomię przewodu pokarmowego, fizjologię trawienia i skład pasz; klasyfikuje pasze ze względu na ich skład chemiczny i potrafi dobrać odpowiednie metody uszlachetniania pasz w zależności od gatunku, dla którego są przeznaczone;

2. Student wskazuje przyczyny chorób metabolicznych i zaburzeń funkcjonowania przewodu pokarmowego zwierząt oraz żywieniowe metody ich prewencji; wskazuje żywieniowe rozwiązania mające na celu poprawę jakości produktów pochodzenia zwierzęcego;

3. Student konstruuje i weryfikuje dawki pokarmowe dla zwierząt gospodarskich wg współczesnych norm żywienia; szacuje koszty żywienia w produkcji roślinnej i analizuje bilans ekonomiczny wskazując na optymalne rozwiązania; analizuje skutki produkcji zwierzęcej na środowisko i proponuje alternatywne rozwiązania w żywieniu zwierząt gospodarskich mające na celu ograniczenie jej negatywnego wpływu.

W zakresie kompetencji społecznych

1. Student potrafi pracować w zespole i inspirować oraz organizować proces uczenia się innych osób;

2. Student ma świadomość negatywnego wpływu produkcji zwierzęcej na środowisko i działań mających na celu ograniczenie ryzyka;

3. Student rozumie potrzebę ustawicznego dokształcania w zakresie produkcji zwierzęcej.

Ocena z zajęć praktycznych (2 testy wielokrotnego wyboru, prezentacja ustna oraz sprawozdania z części praktycznej zajęć) i ocena z egzaminu końcowego objmującego materiał wykładowy (test wielokrotnego wyboru) stanowią po 50% oceny sumatywnej kursu.

Test wielokrotnego wyboru uznaje się za zaliczony jeżeli student uzyska co najmniej 60% punktów mozliwych do zdobycia.