GEODETIC REFERENCE FRAMES

Geodezja i kartografia

I stopnia

ogólnoakademicki

obowiązkowy

czwarty

Opanowany materiał z zakresu pomiarów szczegółów terenowych, analizy matematycznej i algebry liniowej, w tym umiejętność wykonywania obliczeń macierzowych oraz rozwiązywania równań różniczkowych.

(tylko po angielsku) dr inż. Dariusz Strugarek; e-mail: dariusz.stugarek@upwr.edu.pl

Przedmiot rozwija umiejętności i kompetencje posługiwania się systemami odniesienia i układami współrzędnych stosowanymi w geodezji, geodynamice, geodezji satelitarnej i astronomii oraz wykonywania transformacji między układami. Nauczane są podstawy matematyczne obliczeń na kuli i elipsoidzie, odwzorowań kartograficznych, zasady wykonywania pomiarów geodezyjnych na dużych obszarach, klasyfikacja osnów geodezyjnych oraz metody pozyskiwania, interpretacji oraz wykorzystywania danych znajdujących się w ośrodkach dokumentacji geodezyjnej.

Geometria kuli i elipsoidy. Geodezyjna elipsoida odniesienia: kształt Ziemi, geometria kuli ziemskiej, elipsoida geocentryczna GRS80, elipsoidy niegeocentryczne, geometria różniczkowa elipsoidy, długość łuku południka i równoleżnika, linia geodezyjna i wzajemne przekroje normalne, przenoszenie współrzędnych. Transformacje pomiędzy układami geograficznymi, geodezyjnymi, prostokątnymi i biegunowymi na kuli i elipsoidzie. Niebieskie i ziemskie systemy i układy odniesienia: barycentryczny niebieski system odniesienia BCRS, geocentryczny niebieski system odniesienia GCRS, niebieski pośredni system odniesienia CIRS, Ziemski pośredni system odniesienia TIRS, międzynarodowy ziemski system odniesienia ITRS, międzynarodowy ziemski układ odniesienia ITRF, europejski ziemski układ odniesienia ETRF, krajowy system ASG-EUPOS, geodezyjny system odniesienia GRS80, światowy system geodezyjny WGS84. Techniki obserwacyjne stosowane do definicji układu ITRF. Zasady warunkowania sieci geodezyjnych. Globalne parametry geodezyjne opisujące figurę Ziemi. Odwzorowania kartograficzne: klasyfikacja odwzorowań: geometryczna i analityczna, zniekształcenia odwzorowawcze, I i II prawo Tissota, odwzorowania Gaussa-Krügera i Lamberta. Państwowy system odniesień przestrzennych: układy odniesienia trójwymiarowe PL-ETRF2000 i PL-ETRF89 oraz wysokościowe PL-KRON86-NH i PL-EVRF2007-NH, układ współrzędnych geocentrycznych kartezjańskich XYZ i geocentrycznych geodezyjnych GRS80h oraz geodezyjnych GRS80H, układy współrzędnych płaskich prostokątnych PL-LAEA, PL-LCC, PL-UTM, PL-1992 i PL-2000, 1965, GUGIK80 i 1942, przeliczanie współrzędnych między układami. Układy pomiarowe horyzontalne: układ astronomiczny, geodezyjny i tachimetryczny, redukcja obserwacji kątowych i liniowych na elipsoidę odniesienia. Rachuba czasu, teoria ruchu obrotowego Ziemi. Osnowy geodezyjne, magnetyczne i grawimetryczne: klasyfikacja, znaki punktów, numeracja punktów, opis topograficzny punktu, zasady ogólne zakładania osnów, podstawowa pozioma osnowa geodezyjna, szczegółowa pozioma osnowa geodezyjna, podstawowa wysokościowa osnowa geodezyjna, szczegółowa wysokościowa osnowa geodezyjna, osnowa wielofunkcyjna, osnowy pomiarowe i realizacyjne.

Czarnecki K. (1994) Geodezja współczesna w zarysie. Wiedza i Życie, Warszawa.

Geodezja Wyższa i Astronomia Geodezyjna (1981). Praca zbiorowa pod red. R.Hlibowickiego, PWN Warszawa-Wrocław.

Osada E. (2014) Geodezyjne układy odniesienia. UxLan Wrocław.

Osada E. Osnowy geodezyjne. UxLan Wrocław.

Plag H.P., Pearlman M. (Ed.), (2009) Global Geodetic Observing System. Springer.

Torge W., Muller J. (2012) Geodesy. DE GRUYTER.

Rozporządzenie RM w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych (Dz.U. z 14.11.2012, poz. 1247) ,

Rozporządzenie MAiC w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 352),

Po ukończeniu przedmiotu student

W zakresie wiedzy

Student posiada wiedzę na temat ziemskich i niebieskich systemów i układów odniesień przestrzennych

Student zna klasyfikację i metody zakładania osnów geodezyjnych

Student posiada wiedzę na temat zniekształceń odwzorowawczych oraz charakterystyki odwzorowań kartograficznych

W zakresie umiejętności

Student potrafi wykonać transformację pomiędzy różnymi układami odniesienia.

Student potrafi dobrać odpowiednią technikę obserwacyjną do założenia osnowy lub układu odpowiedniej kategorii.

Student potrafi dobrać i wyprowadzić odpowiednie odwzorowanie kartograficzne w zależności od potrzeb i celu mapy.

W zakresie kompetencji społecznych

Student potrafi aktywnie uczestniczyć w zajęciach poprzez zarówno samodzielne rozwiązywania zadań, jak i rozwiązywanie problemów w grupie oraz podczas wykonywania pomiarów terenowych w sekcjach.

ocena z ćwiczeń 60%, ocena z egzaminu pisemnego 30 %, ocena z egzaminu ustnego 10%